دست ناسا رو شد؛ شکستی که مخفی شده بود! +عکس
تاریخ انتشار: ۱۳ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۳۰۹۳۰
داگومار دگروت، مورخ محیطزیست در دانشگاه جورج تاون، در مقالهای که ماه جاری در نشریهی تاریخ علم Isis منتشر شد، نشان داده است که تلاشهای ناسا برای «حفاظت از سیاره» درجریان برنامه آپولو ناکافی بود. دکتر دگروت در مطالعهی خود نتیجه میگیرد که «پروتکل قرنطینه موفقیتآمیز بهنظر میرسید، صرفا بدین دلیل که به آن نیازی نبود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پژوهش دکتر دگروت همچنین نشان میدهد که مقامهای ناسا اطلاع داشتند که میکروبهای احتمالی ماه میتوانند تهدیدی وجودی (با احتمال کم) باشند و قرنطینهی قمری آنها درصورت وجود چنین تهدیدی، زمین را ایمن نگه نمیدارد. بااینحال آنها در تواناییشان برای خنثیکردن این تهدید اغراق کردند.
مطالعهی اخیر ادعا میکند که روایتش از برنامه آپولو، نمونهای از تمایل پروژههای علمی به کماهمیت جلوهدادن خطرات وجودی (که بعید و مقابله با آنها دشوار است)، بهنفع تمرکز بر مشکلات کوچکتر و محتملتر است. این مطالعه همچنین همزمان با آمادگی ناسا و دیگر آژانسهای فضایی برای جمعآوری نمونهها از مریخ و سایر جهانهای منظومه شمسی برای مطالعه روی زمین، درسهای مفیدی ارائه میدهد.
در دههی ۱۹۶۰، هیچکس نمیدانست که آیا ماه دارای حیات است یا خیر. اما دانشمندان آنقدر نگران بودند که آکادمی ملی علوم آمریکا، کنفرانسی سطح بالا را در سال ۱۹۶۴ برای بحث در مورد انتشار آلودگی ماه روی زمین برگزار کرد. دکتر دگروت گفت: «آنها توافق کردند که خطر واقعی است و عواقب آن میتواند عمیق باشد.»
افسران کنترل قرنطینه، اولین جعبههای نمونهی آپولو ۱۱ را به آزمایشگاه دریافت قمری تحویل میدهند.دانشمندان همچنین توافق کردند که قرنطینه برای هرچیز بازگشتی از ماه، هم ضروری و هم بیهوده است؛ زیرا انسانها احتمالا در مهار تهدید میکروسکوپی ناکام خواهند ماند. بهترین کاری که زمینیها میتوانستند انجام دهند، این بود که سرعت انتشار میکروبها را تا زمان دستیابی دانشمندان به راهکار، کاهش دهند.
با وجود این نتایج، ناسا بهطور علنی اعلام کرد که میتواند از سیاره محافظت کند و بدین منظور، دهها میلیون دلار برای ساخت یک مرکز قرنطینهی پیچیده به نام «آزمایشگاه دریافت قمری» هزینه کرد. بهگفتهی دکتر دگروت، «با وجود تمام این پیچیدگیهای زیبا، اشتباهاتی واقعا ساده و بنیادین وجود داشت.»
مقامهای ناسا به خوبی میدانستند که آزمایشگاهشان بینقص نیست. براساس یافتههای پژوهش دکتر گروت، درجریان تحقیقات و آزمایشها در این آزمایشگاه، گلاو باکسها و اتوکلاوهای استریلکننده دچار ترکخوردگی، نشتی و سرریز شده بودند. همچنین در هفتههای پس از بازگشت خدمهی آپولو ۱۱، ۲۴ کارگر درمعرض مواد قمری قرار گرفتند؛ درحالیکه زیرساختهای تاسیسات قرار بود از آنها محافظت کند. بهگفتهی دکتر گروت، این شکستها در مهار آلودگی احتمالی، «تا حد زیادی از عموم پنهان ماند.»
منبع: آخرین نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت akharinnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آخرین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۳۰۹۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(عکس) عنکبوتهای درحال حرکت روی سطح مریخ
آژانس فضایی اروپا گزارش داده است یک پدیده منحصر به فرد روی مریخ، با عنکبوتهایی که در سطح سیاره راه میروند اشتباه گرفته میشود.
به گزارش فارس، مدارگرد مریخ اکسپرس تصاویری عنکبوت مانند گرفته است، که در واقع فقط ویژگیهای کوچک و تیره رنگی هستند که با تابش آفتاب بر روی دیاکسیدکربن رسوب شده در ماههای زمستانی سیاره شروع به شکل گیری میکنند.
به گفته آژانس فضایی، نور باعث میشود یخ دی اکسید کربن در پایین رسوبات به گاز تبدیل شود، که میترکد و گرد و غبار را به بیرون پرتاب میکند.
در حالی که لکهها ممکن است از فضا کوچک به نظر برسند، اما در واقع نسبتا بزرگ هستند. آژانس فضایی اروپا گفت که پهنای این تکهها به ۴۴ متر میرسد و در بزرگترین حالت ممکن است بیش از ۸۰۴ متر عرض داشته باشند.
الگوهای عنکبوت اولین بار توسط مدارگرد گازی ExoMars Trace مشاهده شده که در سال ۲۰۱۶ به فضا پرتاب شد و در حال مطالعه مریخ برای نشانههایی از حیات احتمالی در گذشته است.
این منطقه که در سال ۱۹۷۲ توسط کاوشگر ناسا کشف شد، به نام Angustus Labyrinthus نیز شناخته میشود و در نزدیکی کلاهک قطبی جنوبی سیاره قرار دارد.
به گفته ناسا، مریخ در حال حاضر هوای بهاری را تجربه میکند. این آژانس در بیانیهای اعلام کرد مریخنورد کنجکاوی از هوای گرمتر این سیاره لذت میبرد و روی پایش محیطی و کاوش دهانه گیل مریخ کار میکند.